Bali 13 - 17/01

Bali in 4 dagen!? Ons visum zou verlopen en we hebben een retourvlucht naar Kuala Lumpur. Maar iets wat ons zou helpen: Het reizen ging sneller door betere wegen en organisatie. We keken er wel weer naar uit om het reistempo enkele versnellingen hoger te schakelen mits wat voorbereiding.

De weegschaal bij check-in maakt de som van onze bagage: 40kg. Sinds we twee pakketten vanuit Japan opstuurden, hebben we dus weeral wat souvenirs verzameld en ons persoonlijk snorkelgerief gekocht! Dat houdt ons niet tegen om wat geirriteerd tussen de opdringerige transportverkopers heen richting Kuta Beach, het bekendste strand van Bali, te wandelen. Even afkoelen en energie bijtanken in een van de vele fastfoodketens, teken van beschaving , vlakbij Kuta Beach: Burger King. Gedurende twee maanden versteld staan bij het zien van een bakstenen huis en dan terecht komen in het summum van kapitalisme en de minder schone aspecten van toerisme: een atypisch stukje van Indonesië. 's Avonds zonder de massa mensen heeft het langgerekte witte strand afgebakend door een oude, Hindumuurtje best nog charme.
Na de romantiek, begint de zoektocht naar Sally ... Op aanraden van een Canadees koppel boekten we een kamer bij Sally via Airbnb. Door een technisch foutje kregen we nooit het adres door, enkel de wijk waarin ze woont. We wagen het erop en een taxi brengt ons naar de wijk. In een supermarkt spreken we mensen aan, tonen foto's van de guesthouse en van Sally en vertellen dat ze Australische is. Gelukkig houdt Sally van gebakken kip en kan de verkoper ons de juiste richting uitsturen. We wandelen rond en vragen verder na zonder succes. We lopen een zijstraat in en vragen bij een huis om even te schuilen voor de regen. Na 15 minuten babbelen over Sally en onze reis, lijkt er niets uit de bus te komen dat onze zoektocht helpt. Tot plots de vrouw des huizes te binnen schiet dat zij Sally wel kent en zelfs weet waar ze woont. Als we het unieke verblijf zien, zijn we des te blijer dat we het erop waagden.

De offers worden klaargezet.

En dan Bali ontdekken ... en het is prachtig! Er zijn zeker nog ongerepte stukken jungle te vinden waar je weliswaar via goeie wegen doorheen rijdt. De meerderheid van Bali is Hindu en dat is overduidelijk te merken aan alle grote en kleine altaren met offers, bamboeversieringen en tempels in de straten. Het eiland houdt er een interessante en rijke geschiedenis op na en vele tradities worden in stand gehouden, zoals de wijze van rijst cultiveren. Op heel toeristische plekken, zoals rond Mt. Batur, zijn de verkopers keihard en worden we geïntimideerd door een jongetje van amper 12 jaar. Het beeld dat sommige Balinezen erop na houden van de minder ontwikkelde eilanden of over bevolkingsgroepen met een andere geloofsovertuiging is jammer genoeg niet positief is in tegenstelling tot onze ervaringen.We huren een brommer voor heel ons verblijf. De eerste dag blijven we rond Denpassar. Daarna verkennen we de rest van Bali voor twee dagen terwijl we de meeste bagage achterlaten.

Dag 1: Interessante, gevarieerde en smakelijke dag met Hindu tempel Pura Ayan, Subak museum (over rijstcultivatie bijhorende maatschappelijke veehoudingen), rondleiding in chocoladefabriek 'Big Treefarms', Sacred Monkey Forest Sanctuary, 4 maanden diner in Ubud, Balinese dans in ARMA museum.

Dag 2: Hindu tempel Pura Luhur Batukaru, de kleurrijke Cediking markt, door vruchtbare regio naar het vulkanische meer Buyan. Fijn logeren bij ecoboer in Bukit Kembar (http://balimountains.com/).

Bamboe offerdoosjes bij Pura Luhur Batukaru

Cediking markt

Dag 3: Vroeg opstaan voor zonsopkomst aan meer Buyan. Prachtige motortocht via kleine, goede wegen langs prachtige UNESCO rijstvelden Jatiluwih naar vulkanisch meer Lake Batur. Exploratie Mt. Batur m.b.v. brommer en googlemaps om trek zonder gids (€45 uitgespaard) te doen de volgende dag.

Dag 4: Opstaan om 5.30u. Start om 6.15u met beklimming Mt. Batur en om 7.45u op de top met superieur uitzicht (geluk met het weer!). Na 2 maanden in Indonesië eerste keer politiecontrole. Digitale versie van rijbewijs is niet voldoende. Wanneer Hannes zich voorstelt als Belgische politieagent, kunnen we zonder boete op naar de impressionante historische tempelsite Gunung Kawi in Tampaksiring. Bagage oppikken en vlucht naar Kuala Lumpur (Maleisië).

Op de top van Mt.Batur!

In de file op de terugweg samen met de schoolkinderen.

In traditionele kledij bij Gunung Kawi

We hadden toch liever meer dan 5 dagen in Bali gespendeerd.

Terima kasih, Indonesië!
We zullen zeker alle het lekkere tropische fruit en goedkope, verse sappen missen: Tamarillo - Passievrucht - Mango - Jackfruit - Rambutan - Cocosnoot - Salak of snakeskin - Ananas -  Mangosteen - Soursop - ...
En ook alle gerechten met pindasaus (sate ayam en gadogado), beef rendang, nasi rumah, verse visjes en ketjap manis!

Wie weet, tot ziens voor onze gemiste kansen:
- Snorkel/duiktrip Flores - Lombok - Bali
- Oerangoetangs naäpen in Borneo
- Zijdefabriek bij Danau Poso (Sulawesi)
- Duiken in Bira in augustus = haaienmaand
- Maar vooral spijt dat we onze tent huiswaarts stuurden. In tegenstelling tot wat we zelf vermoeden en men ons vertelde, kan je op vele plaatsen makkelijk en veilig kamperen.

Indonesië - Flores 30/12-13/01

Indonesië, een land van ongeveer 20.000 eilanden, dan ben je wel eens genoodzaakt de boot te nemen. Wij waren vastberaden om toch éénmaal een grote oversteek per boot te maken en het zou Sulawesi - Flores worden. Tijdens onze eerste maand in Indonesië hoorden we echter enkele horrorverhalen over overvolle boten vervuild met afval en uitwerpselen, stuurloze en zinkende boten, ... Het duurt even vooraleer de ferrymaatschappij kan bevestigen dat de tweewekelijkse ASDP ferry de volgende dag van Pantai Bira zal uitvaren naar Flores. Naar welke haven op Flores we zouden varen en hoelang de overtocht zou duren, was eerst onduidelijk. De duur varieerde van 24 tot 36u, afhankelijk van de persoon aan wie we het vroegen. Tijdens ons laatste avondmaal moedigen onze reisgezellen ons aan om zeker extra eten en water mee aan boord te nemen. 

Om 12u 's nachts vertrekt de ferry. We volgen het advies van ervaren toeristen op, namelijk vlug een rustige slaapplek met beschutting zoeken weg van de andere reizigers. We hadden geluk: de ferry is niet overbevolkt en alles blijft redelijk net. Lunchbakjes worden dan ook zonder blozen het water ingegooid. We krijgen te horen dat de overtocht 30u zal duren.

Behalve snacks en warm water is er geen eten aanwezig, gelukkig hebben we dus voldoende eten bij. Dag en nacht speelt er karaoke. Als enige blanke toeristen op de boot krijgen we overdag de nodige aandacht van de andere passagiers met fotoverzoeken, de standaardvragen, supporters en adviseurs van ons schaakspel, ... Soms vermoeiend maar we maken ook enkele vrienden. Goeie redenen om niet in de zitruimte maar buiten te verblijven.

We waren niet goed beschut tegen de wind de eerste nacht. De volgende nacht kiezen we een andere plek tot de crew ons voorstelt om binnen in 'executive class' te slapen, waar ook de bemanning slaapt. Bij zonsopkomst arriveren we in Marepokot, een kustdorpje.

Flores leek rijker dan de vorige eilanden met meer stenen en dakpannen huizen en hogere prijzen (want veel import van andere eilanden). Op het eerste zicht is Flores netter en op vele plaatsen is er een systeem voor afvalophaling. Het landschap is getekend door vulkanen, vulkanische meren, warmwaterbronnen en vulkanische eilandengroepen. Flores maakt namelijk deel uit van 'The ring of fire', een gebied waar enkele tectonische platen aan mekaar grenzen. Het landschap is prachtig maar het reizen verloopt traag.

Riung ligt aan een archipel van 17 eilandjes die een nationaal marinepark vormen om het leven boven en in het water te beschermen. Hopelijk garandeert de ingangsprijs die in een jaar tijd 600% verhoogde deze bescherming. In ieder geval was het tijd om terug in een boot te kruipen om al dat schoons te zien.

We zoeken een paar toeristen bijeen en charteren een boot op oudejaarsdag. We varen langs onbewoonde eilanden en een eiland waar vleerhonden of 'flying foxes' (grote fruitetende vleermuizen) leven. Onze gids bereidt een visbarbeque.

's Avonds kunnen we samen met de 10 andere toeristen in Riung bij een etentje van restauranteigenaars aansluiten. Dansen lijkt jammergenoeg niet iets voor Indonesiërs. Dus sluiten we op de achtergrond de avond zelf af met een dansje. Geen slecht einde van 2014, ookal is het zonder familie, vrienden en bubbels.

Samen met twee reisgenoten en een heleboel Indonesiërs brengt de marktbus ons naar Bajawa. We bezoeken er het traditioneel dorp Bena met mooie, houten huizen waar enkele clans wonen. Voor de Indonesische toeristen zijn wij echter ook een attractie en dus gaan we mee op de foto. Eén van hen is gids en stelt ons gerust omtrent de afschuwelijke rode monden van de inwoners. Blijkbaar kauwen ze, net zoals hun voorouders,  op de arekanoot wat een rode kleur nalaat. Ze zouden geloven dat dit gezond is voor hun gebit, maar dat is zichtbaar niet zo. Tijdens onze motortocht zien we de prachtige vulkaan Inerie. We gaan op zoek naar een natuurlijk warmwaterbron, maar zijn achteraf bij het bekijken van foto's online heel teleurgesteld dat we deze niet vonden. Met onze gids, Rikkie maken we een wandeling langs koffie- en eucalyptusbomen naar het vulkanisch meer Wawo Muda.

Via Ruteng komen we in Labuan Bayo terecht, de poort naar Komodo National Park. Dit nationaal park heeft alles om mee te pronken en we gaan via een tweedaagse boottocht samen met een Zwitsers koppel op verkenning:
- Archipel van prachtige eilanden,  grote en kleine, waarvan enkele bewoond zijn.

- 2m lange varanen op de eilanden Rinca en Komodo waar je best 10m afstand van houdt, vooral 's ochtends. Het zijn bijzondere jagers die door een giftige beet hun prooi na een week ten val brengen en dan toetasten. Hun kleintjes verblijven hun eerste 3 levensjaren vooral in bomen zodat hun moeder hen niet kan opeten.

- Eiland met vleerhonden waar we vlakbij overnachten en 's nachts vanop de boot zien uitvliegen.
- Roosgekleurde stranden door aangespoeld rood koraal. Vooral het strand nabij 'manta point' is prachtig door veel aangespoeld koraal en schelpjes en zelfs rozer dan het populaire strand 'pink beach'.
- Kleurrijk koraal en diverse visjes zijn het best te zien bij Kanawa.
- Gekend voor stromingsduiken door de vele en sterk stromingen.

Omdat we een geweldig duikcentrum met zwembad (makkelijker dan de eerste poging in 'confined water' op Derawan) vonden en de goedkeuring kregen, begint na onze boottocht het grote werk: Lieselotte start officieel met haar PADI openwatercursus en Hannes ziet het zitten om verder de instructor te zijn.

Dag 1+ 2: Cursus lezen, informatiefilmpjes bekijken, theoretische discussies tussen leerling en instructor en zwembadoefeningen.
Dag 3: Het open water in voor duik 1 en 2. Die dag is het weer duidelijk beïnvloed door de volle maan en het regenseizoen. De eerste duik gaat relax. Op de tweede duikplek is er sterke stroming, niet ideaal voor Lieselottes gevreesde oefening om masker af en op te zetten als je door twee mannen ter plekke wordt gehouden.  We maken de duik af en moeten tegen de stroming in zwemmen of beter: scubaklimmen van koraal naar koraal. Om daarna met een andere stroming mee te zwemmen.
Dag 4: Stikkapot! Zitten, hangen, liggen en een film.
Dag 5: Te moeilijke duiken voor beginners, Lieselotte slaat deze over en Hannes doet twee leuke stromingsduiken. 's Avonds doet Lieselotte haar theoretisch examen en slaagt onder het kritische oog van de instructor aka Hannes.
Dag 6: Perfecte omstandigheden en genieten van duik 3 en 4 samen met nudibranches, murray eel, lionfish, ... en whitetip reefsharks en een toffe instructor! Padi openwatercertificaat: check!

We vertrouwen niet op het weer en nemen het vliegtuig i.p.v de boot naar Bali!