zaterdag 17 januari 2015

Indonesië - Flores 30/12-13/01

Indonesië, een land van ongeveer 20.000 eilanden, dan ben je wel eens genoodzaakt de boot te nemen. Wij waren vastberaden om toch éénmaal een grote oversteek per boot te maken en het zou Sulawesi - Flores worden. Tijdens onze eerste maand in Indonesië hoorden we echter enkele horrorverhalen over overvolle boten vervuild met afval en uitwerpselen, stuurloze en zinkende boten, ... Het duurt even vooraleer de ferrymaatschappij kan bevestigen dat de tweewekelijkse ASDP ferry de volgende dag van Pantai Bira zal uitvaren naar Flores. Naar welke haven op Flores we zouden varen en hoelang de overtocht zou duren, was eerst onduidelijk. De duur varieerde van 24 tot 36u, afhankelijk van de persoon aan wie we het vroegen. Tijdens ons laatste avondmaal moedigen onze reisgezellen ons aan om zeker extra eten en water mee aan boord te nemen. 

Om 12u 's nachts vertrekt de ferry. We volgen het advies van ervaren toeristen op, namelijk vlug een rustige slaapplek met beschutting zoeken weg van de andere reizigers. We hadden geluk: de ferry is niet overbevolkt en alles blijft redelijk net. Lunchbakjes worden dan ook zonder blozen het water ingegooid. We krijgen te horen dat de overtocht 30u zal duren.
Behalve snacks en warm water is er geen eten aanwezig, gelukkig hebben we dus voldoende eten bij. Dag en nacht speelt er karaoke. Als enige blanke toeristen op de boot krijgen we overdag de nodige aandacht van de andere passagiers met fotoverzoeken, de standaardvragen, supporters en adviseurs van ons schaakspel, ... Soms vermoeiend maar we maken ook enkele vrienden. Goeie redenen om niet in de zitruimte maar buiten te verblijven.
We waren niet goed beschut tegen de wind de eerste nacht. De volgende nacht kiezen we een andere plek tot de crew ons voorstelt om binnen in 'executive class' te slapen, waar ook de bemanning slaapt. Bij zonsopkomst arriveren we in Marepokot, een kustdorpje.

Flores leek rijker dan de vorige eilanden met meer stenen en dakpannen huizen en hogere prijzen (want veel import van andere eilanden). Op het eerste zicht is Flores netter en op vele plaatsen is er een systeem voor afvalophaling. Het landschap is getekend door vulkanen, vulkanische meren, warmwaterbronnen en vulkanische eilandengroepen. Flores maakt namelijk deel uit van 'The ring of fire', een gebied waar enkele tectonische platen aan mekaar grenzen. Het landschap is prachtig maar het reizen verloopt traag.

Riung ligt aan een archipel van 17 eilandjes die een nationaal marinepark vormen om het leven boven en in het water te beschermen. Hopelijk garandeert de ingangsprijs die in een jaar tijd 600% verhoogde deze bescherming. In ieder geval was het tijd om terug in een boot te kruipen om al dat schoons te zien.
We zoeken een paar toeristen bijeen en charteren een boot op oudejaarsdag. We varen langs onbewoonde eilanden en een eiland waar vleerhonden of 'flying foxes' (grote fruitetende vleermuizen) leven. Onze gids bereidt een visbarbeque.



's Avonds kunnen we samen met de 10 andere toeristen in Riung bij een etentje van restauranteigenaars aansluiten. Dansen lijkt jammergenoeg niet iets voor Indonesiërs. Dus sluiten we op de achtergrond de avond zelf af met een dansje. Geen slecht einde van 2014, ookal is het zonder familie, vrienden en bubbels.
Samen met twee reisgenoten en een heleboel Indonesiërs brengt de marktbus ons naar Bajawa. We bezoeken er het traditioneel dorp Bena met mooie, houten huizen waar enkele clans wonen. Voor de Indonesische toeristen zijn wij echter ook een attractie en dus gaan we mee op de foto. Eén van hen is gids en stelt ons gerust omtrent de afschuwelijke rode monden van de inwoners. Blijkbaar kauwen ze, net zoals hun voorouders,  op de arekanoot wat een rode kleur nalaat. Ze zouden geloven dat dit gezond is voor hun gebit, maar dat is zichtbaar niet zo. Tijdens onze motortocht zien we de prachtige vulkaan Inerie. We gaan op zoek naar een natuurlijk warmwaterbron, maar zijn achteraf bij het bekijken van foto's online heel teleurgesteld dat we deze niet vonden. Met onze gids, Rikkie maken we een wandeling langs koffie- en eucalyptusbomen naar het vulkanisch meer Wawo Muda.
Via Ruteng komen we in Labuan Bayo terecht, de poort naar Komodo National Park. Dit nationaal park heeft alles om mee te pronken en we gaan via een tweedaagse boottocht samen met een Zwitsers koppel op verkenning:
- Archipel van prachtige eilanden,  grote en kleine, waarvan enkele bewoond zijn.


- 2m lange varanen op de eilanden Rinca en Komodo waar je best 10m afstand van houdt, vooral 's ochtends. Het zijn bijzondere jagers die door een giftige beet hun prooi na een week ten val brengen en dan toetasten. Hun kleintjes verblijven hun eerste 3 levensjaren vooral in bomen zodat hun moeder hen niet kan opeten.

- Eiland met vleerhonden waar we vlakbij overnachten en 's nachts vanop de boot zien uitvliegen.
- Roosgekleurde stranden door aangespoeld rood koraal. Vooral het strand nabij 'manta point' is prachtig door veel aangespoeld koraal en schelpjes en zelfs rozer dan het populaire strand 'pink beach'.
- Kleurrijk koraal en diverse visjes zijn het best te zien bij Kanawa.
- Gekend voor stromingsduiken door de vele en sterk stromingen.

Omdat we een geweldig duikcentrum met zwembad (makkelijker dan de eerste poging in 'confined water' op Derawan) vonden en de goedkeuring kregen, begint na onze boottocht het grote werk: Lieselotte start officieel met haar PADI openwatercursus en Hannes ziet het zitten om verder de instructor te zijn.
Dag 1+ 2: Cursus lezen, informatiefilmpjes bekijken, theoretische discussies tussen leerling en instructor en zwembadoefeningen.
Dag 3: Het open water in voor duik 1 en 2. Die dag is het weer duidelijk beïnvloed door de volle maan en het regenseizoen. De eerste duik gaat relax. Op de tweede duikplek is er sterke stroming, niet ideaal voor Lieselottes gevreesde oefening om masker af en op te zetten als je door twee mannen ter plekke wordt gehouden.  We maken de duik af en moeten tegen de stroming in zwemmen of beter: scubaklimmen van koraal naar koraal. Om daarna met een andere stroming mee te zwemmen.
Dag 4: Stikkapot! Zitten, hangen, liggen en een film.
Dag 5: Te moeilijke duiken voor beginners, Lieselotte slaat deze over en Hannes doet twee leuke stromingsduiken. 's Avonds doet Lieselotte haar theoretisch examen en slaagt onder het kritische oog van de instructor aka Hannes.
Dag 6: Perfecte omstandigheden en genieten van duik 3 en 4 samen met nudibranches, murray eel, lionfish, ... en whitetip reefsharks en een toffe instructor! Padi openwatercertificaat: check!
We vertrouwen niet op het weer en nemen het vliegtuig i.p.v de boot naar Bali!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten