zondag 26 oktober 2014

Zuid-Korea - 11-23/10/2014

Maar Zuid-Korea is meer dan Seoul!

Onze route
Vanuit Seoul trokken we met een luxueuze bus richting oostkust om de natuur te verkennen. We stapten een dagje af in de stad Chuncheon. Vervolgens trokken we met bus en trein van noord naar zuid langs de oostkust: Sokcho en Seroksan National Park, Geungang en Odesan National Park, Andong en Hahoe Village en Gyeongju.

Natuur!
Zuid-Korea is allesbehalve vlak, eens Seoul uit zit je al vlug tussen de beboste bergen en watervallen. Natuurgebieden worden beschermd in de vele nationale parken: allen goed voorzien van rangers en informatiecentra, goed bewegwijzerde wandelpaden met vaak metalen trappen. Mens en natuur gaan hier hand in hand. Koreanen, zeker de oudere generatie zijn hier dan ook in massa's te vinden, zeker in de herfst, hun geliefde seizoen ... en terecht! De foto's spreken voor zich. Camera's, smartphones zijn bij jong en oud voortdurend in de aanslag. Boven op de berg wachten ze netjes hun beurt af om op de foto te gaan met het monument op de top. Soms doet het wat maniakaal aan, zeker wanneer ze je met 'nordic walking' stokken de pas afsteken of de berg naar beneden hollen. Anderzijds inspireren hun doorzettingsvermogen en liefde voor de natuur!
Top van Daecheongbongin Sereoksan NP

 Per fiets ontdekten we de idyllische, artificiële meren in de buurt van Chuncheon. Zorgeloos fietsten we op de perfect aangelegde paden met zachte bodem, met regelmatig aanduidingen voor toiletten en restaurants.  We keren terug met de trein die vlakbij het pad passeert en ons terug naar de stad brengt.



Top Deacheongbong in Sereoksan NP
Samen met vele Koreanen ondernamen we twee hikes. Eerst beklommen
we Daecheongbong (1708m) in Seoroksan National Park. De parkranger waarschuwde ons voor een zware tocht van 12u en de ijzig koude bergtop. Hij raadde aan om 5 - 6u te starten, net zoals vele anderen wandelaars. Zaklampen hielden we best in de aanslag voor 's ochtends. We ontmoetten ondertussen Marc, een Zwitser met hike-ervaring en besloten het advies 'au serieux' te nemen en om 4u op te staan om tijdig aan de ingang van het Nationaal Park te geraken. 's Morgens lieten we onze bagage grotendeels achter en kregen een lift te pakken van een taxi met een andere wandelaar naar de ingang. Wandelen in het donker was wat vreemd omdat je nu eenmaal weinig van het landschap ziet. We liepen dan natuurlijk ook verkeerd, licht vloekend daalden we het steile pad van stenen terug af. Eens de zon op was zagen we veel herfstige maplebomen, watervallen en riviertjes, bergachtige vergezichten ... en dus veel mooie picknickplekjes. Iedereen zei heel vriendelijk goeidag, duizend keer hoorden we "annaseyo", die Koreaanse begroeting vergeten we nooit meer! Onderweg kregen we ook heel wat aangeboden van andere wandelaars, waarschijnlijk vonden ze het leuk westerlingen te zien en delen ze graag wat ze mee hebben. Zo kregen we een ginsengdrankje (niet ons ding ook al konden we energie gebruiken), vreemde koek met noten en bonen, maar ook lekkers: whiskey, mandarijn, noten, ...  Steile beklimmingen met stenen paden brachten ons dichter bij de top.

Zeer lokale regenbuien onder de bomen bleken smeltende sneeuw te zijn en de parkranger kreeg dus gelijk! Van de koude hadden we weinig last door de stevige beklimming. Onze 'dinner with a view' gaf ons voldoende energie om de top over te steken naar Osaek. Daar zouden we logeren en een ander deel van het park verkennen. De afdaling hadden we onderschat: lang en lastig met de stenen. Lieselottes knie raakte overbelast maar al vlug stond Hannes paraat met een tak om verder te wandelen en haalden we de meet voor de avondval. ☺  'S Avonds voelde het heerlijk om te eten op de 'ondol' (verwarmde vloer), rechtstaan verliep wel iets moeizamer. We vonden gelukkig een geweldig hotel met zicht op ... alweer een berg.

Vier dagen later waren we net gerecupereerd en gingen we voor Noinbong (1338m) in Odaesan National Park. We logeerden er met ons trekkerstentje op een fijne camping tussen goed uitgeruste Koreaanse kampeerders. We starten deze keer 'pas' om 8u met wandelen, ondanks de waarschuwingen van de ranger voor een zware tocht van 12u.  De kou 's ochtends ontnam ons de moed om ons uit onze warme slaapzakken te wringen. Eigenlijk was het een mooiere en meer opgebouwde wandeling. De meeste tijd wandelden we langs watervallen, mooie rotsen met soms Chinese (gebruikt voor de uitvinding van het Koreaans in 16de eeuw) inscripties van geleerden en gelukkig een indrukwekkend uitzicht van op de top.

Schoonheidsidealen en hygiëne!
Naast het hiken zagen we, vooral de oudere generatie, aan het trainen aan de verschillende fitnesstoestellen in openlucht. Op heel veel plaatsen waar we kwamen vond je ze in parken, zelfs net langs de kant van de weg of met uitzicht op een meer. Heerlijk als de zon schijnt, dus deden we af en toe mee.
Een andere gewoonte om voor hun lichaam te zorgen is naar de sauna gaan. We deden een Koreaanse sauna in Gyeongju. Meestal is het mannen en vrouwen gescheiden en naakt maar hier kregen we een eenvoudig pakje en iedereen ging hiermee samen de hoge stenen sauna in.  Hannes in het blauw, Lieselotte in mooi roze. Kleedkamers en douches waren wel gescheiden.  Na de sauna schrobben ze zich allemaal met overgave schoon zittend op een stoeltje met een spiegel voor je. Zoals een Koreaan het verwoordde: het enig wat je nodig hebt voorde sauna, is een handdoek en een tandenborstel. De Koreaanse sauna is voor velen ook een uitje, je kan er namelijk ook overnachten zonder luxe: matrasje op de grond, allemaal naast mekaar. Soms ook na zware werkdag of avond uitgaan in de stad een goedkope plek om roes uit te slapen.
Schoonheid lijkt, zeker voor vrouwen, ook wel een serieuze zaak. Dit viel vooral op tijdens de hikes: Rode lippen en blanke huid werden bijgewerkt met lipstick en poederdoos. Want je wil toch niet blinkend op de foto? Vooral vrouwen dragen allerlei maskers enerzijds om de huid blank en onaangetast van de zon te laten. Anderzijds uit angst voor luchtvervuiling die vooral in het verleden erg was en nu vaak uit China komt aangewaaid.
Lieselotte wordt nogal vaak beleefd aangesproken over haar 'looks' tot een Koreaan aangeeft waarom: "beautiful eyes, small face, long nose." We lachen en begrijpen nu misschien wat beter waarom er zoveel reclame voor chirurgische ingrepen om westerse ogen of neus te krijgen te vinden is op de metro of trein. Toch nog wat nood aan emancipatie!? De Koreaanse vrouwen hebben al die maquillage anders echt niet nodig!
Bijna overal doe je je schoenen uit alvorens binnen te komen, loop je verder op sokken of krijg je pantoffels aangeboden. Voor Hannes zijn die echter meestal te klein. Als je naar de badkamer gaat, staan er dan weer andere pantoffels klaar zodat alles heel proper blijft. Deze gewoonte vonden we eigenlijk al in Rusland en ook later in Japan.

Eten!
Geen enkele maaltijd gaat voorbij zonder wat pittige pepertjes! Gelukkige staan er steeds hopen papiertjes op tafel om de loopneus te stoppen en krijg je spontaan en gratis water aangeboden. Onze 'icooncommunicator' komt handig van pas bij eten bestellen en nagaan om welke dier en welke delen ervan het gaat. Een paar keer ook was onze honger groter dan ons geduld en kregen we een tot nu toe niet geïdentificeerd vleesje of visje voorgeschoteld.
Dat Koreanen belang hechten aan eten wisten we al, maar blijkbaar geldt dat altijd en overal, dus ook bij het hiken. Op de top pakten ze al hun bijgerechten uit, aten ze met plastic handschoenen kimchi, kookten op hun gasvuurtjes noedels en deelden ze hun eten. Wij misten vooral nu het handige brood en beleg! Als alternatief sleepten we ook ons gasvuurtje mee naar de top en een compact éénpansgerecht!

 De heerlijkste maaltijd hebben we te danken aan onze lift na onze tweedaagse wandelingen in Seoraksan National Park. Een vrolijk Koreaans koppel op vakantie besliste ons op culinair sleeptouw te nemen vooraleer ze ons afzetten. Voor we het goed doorhadden kozen ze in de vishaven van Sokcho wat 2 levende vissen, een octopus en een zeeplant uit de aquariums uit om te laten klaarmaken voor ons vier. Vlak tegenover in het klein restaurantje werden ons al vlug rauwe en gebakken vis en vissoep geserveerd. Daarna namen ze ons elders mee, kocht een grote doos met stukjes gemarineerde kip, specialiteit van Sokcho. Ze openden gulzig de doos om ons op straat te laten proeven.  Een smakelijk avontuur!

Behulpzaam!
Wij hebben vooral gemerkt dat mensen ongelooflijk vriendelijk en behulpzaam zijn: Ze telefoneren voor ons naar de openbare vertaal- en tourismelijn, lopen ons achterna om hun info bij te sturen, geven ons een lift, ...

'Bang'!
Mensen wonen klein, dat los je toch gewoon op door allerlei soorten kamers te verhuren voor een aantal uur!? Dat heet in Zuid-Korea 'bang'. Op een regenachtige dag in Gyeongjo probeerden we 'een dvd bang' uit: voor ongeveer 14 euro kregen we een privé-kamertje met filmscherm en comfortabele zetels. We kozen voor "Ajeossi" met Engelse ondertiteling Engelse titel " The man from nowhere",  een goeie en bloederige Koreaanse film met een moraal. Verder zijn er nog: 'pc bangs' om computerspelletjes te spelen met vrienden (Hannes enthousiast!), 'bangs' om theekransjes te houden, ...

Het uitgebreide aanbod 'lovemotels' horen deels ook wel in deze categorie wanneer koppels de kleine huizen waar vaak enkele generaties samenwonen voor enkele uren ontvluchten. Hoewel vermoedelijk niet alleen gebruikt door officiële koppels ...

In Geungang bezochten we het 'Unification Park' met als grootste attractie de Noord-Koreaanse duikboot die aan de kust werd ontdekt in 1996.
De naam van het park zegt het zelf: Er is een strekking die de 500 jaar gemeenschappelijke geschiedenis van Noord- en Zuid-Korea wil verderzetten in een ééngemaakt Korea. Desondanks zien we de bewaakte kustlijn met prikkeldraad en militaire posten.



Net vooraleer we Zuid-Korea verlieten, bezochten we Gyeongju, de hoofdstad van de Sila dynastie (1ste eeuw A.D) die duidelijke sporen achterliet: verschillende parken met immense tumuli van Sila heersers, overblijfselen van paleizen en tempels. 
Twee spookjes met de tumuli in de achtergrond
Veel van die gebouwen zijn echter tot ruïnes herleid door de verschillende oorlogen. Seokguram grotto, een zittende Boeddha uit steen gehouwen op een bergtop, is bewaard gebleven en nu een belangrijk boeddhistische erfgoed in de wereld.


We sloten onze laatste avond af met een Japans-Koreaanse maaltijd en besluiten dat:
- er toch nog enkele vragen over Korea onbeantwoord zijn.
1) Wie is Lotte? We zien het overal, lijkt een Koreaans merk van food en non-food producten, entertainment en cinema, ...
2) Hoe zit dat tegenwoordig met die flashy lovemotels? Interessant voor een Jambers-reportage!
3) Welk vlees dreef er in onze soep de avond voordien? De smaak kwam overeen met het uitzicht en we willen dit verder liefst zo veel mogelijk vermijden.
- we alweer zin hebben in het verkennen van een nieuw land.
- we nog nog steeds goed overeenkomen. ☺
- het Japans eten ons wellicht beter zal liggen.

Op 23 oktober nemen we de Panstar Dream om 15u van Busan (Zuid-Korea) voor een reis van 18u naar Osaka op het Honschu-eiland in Japan!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten